Assalamualaikum w.b.t.
Ape kaba kepada pencinta kucing sekalian. Last entri cite pasal ginger di bawa merempit untuk ke klinik. Lepas dah telan ubat, esoknya dia jadi aktif. Bukan aktif biase hokey, hyper aktif nak mam...
Tak takot langsung die dengan kite orang semua. Semakin hari ginger semakin aktif. Nama ginger dah tak lekat dengan dia. Sebab macam tak sesuai. Akhirnya kami panggil die OYEN je. So name baru si ginger adelah oyen. Nampak lebih sesuai dengan karakter dia yang agak lasak.
Mungkin di sebabkan dia bosan sorang-sorang (orang ke??? =_=") dia layan kite orang dalam rumah ni pun macam spesis kucing. Habis calar balar tangan dengan kaki orang dalam rumah ni. Dia memang pantang nampak kite orang bergerak. Mesti die kejar pastu dia gigit. Sampai satu tahap aku rasa tak tahan sebab sakit kena gigit dengan si Oyen. Aku tau dia cuma nak main, tapi masalahnya sakit.
Kite orang iron baju dia kacau, kite orang tengok tv, die kacau. Kalau tengok tv aku selalu sorokkan tangan dengan kaki aku sebab si oyen suke gigit ibu jari kaki. Dah macam bela toyol pulak aku rasa. One thing yang kite orang perasan, oyen ni tak suka tinggal sorang-sorang. Waktu malam kalau dia kat luar, dia akan mengiau kat pintu bilik. Suruh kite orang bukak pintu. Aku memang tak sampai hati kalau tak bukak. Paling aku tak tahan die suka main rambut. Kalau mulut tu wangi tak megapa.
Aku tak tau pulak mulut kucing ni ade jugak yang busuk. Masa ni memang aku tak ada pengetahuan untuk menjaga kucing langsung. Walaupun kat kampung mak aku bela banyak kucing.
Perasaan jaga kucing sendiri dengan kucing kat kampung memang lain. Rutin harian aku pun berubah. Bangun pagi, aku kena bersihkan dulu litter box oyen. kalau tak, satu rumah bau busuk dengan najis dia. Bagi dia makan dulu. Dan sejak ade oyen aku selalu lambat pergi keja sebab aku tak boleh elak untuk main dengan dia dulu sebelum pegi kerja. Aku geram, sebab dia comel sangat. Hahahahaha... Sungguh tak logik alasan aku kan...
Niat nak bawak oyen pegi vaksin belum kesampaian. Niat lain aku nak cari kan dia kawan sebab aku tak tahan dia suka gigit kaki tangan kite orang. Aku pun tak tau ape yang die suka sangat dengan tangan dengan kaki orang dalam rumah ni.
Tapi aku tak berani nak bawak kucing lain masuk rumah sebab aku takut housemate aku tak suka kucing banyak-banyak dalam rumah ni. Sehinggalah satu hari masa aku balik kerja, aku nampak sekor anak kucing warna sama macam oyen tapi kurus kering. Dia nampak tak sihat. Memang aku kesian tapi yang macam aku cakapkan aku tak berani nak ambik dia jadi ahli keluarga baru dalam rumah kite orang.
Tapi Allah maha berkuasa, malam tu dia ikut kak puspa naik umah kite orang tingkat lima ni. Mungkin sebab lapar sangat kot. Kak puspa cuma bagi dia makan kat luar, tapi adik aku angkut dia masuk ke dalam. Oyen nampak happy sangat bila dapat kawan baru. Tapi kesian kat budak baru tu, dah la dia kurus, sakit pulak tu. Oyen yang semakin gemuk asik buli dia. Macam mana dia selalu buat kat kite orang, macam tu la dia buat kat anak kucing baru tu.
Lepas bagi anak kucing baru tu makan, aku kurung dia dalam sangkar. Sebab dia selesema. Aku takut berjangkit dengan oyen. Tapi dia selalu mengiau mintak di keluarkan. Aku jadi tak sampai hati. Kadang-kadang aku bagi dia chance keluar dari sangkar untuk main-main. Tapi bila oyen cuba main dengan dia, dia melarikan diri. Maknanya memang dia tak sihat. Tapi makan memang banyak.
Tak lama lepas tu aku dah mula lepaskan anak kucing baru tu sebab dia dah nampak sihat. Aku dah bawak dia ke klinik dan dia dah di bagi ubat cacing dan ubat selesema.
Tapi ada perkara yang tak best jadi di sebalik penyembuhan anak kucing baru tu yang menyebabkan aku tak senang duduk.
Ape-ape pun aku akan cite kat next entry. Kite sambung next entry okeh... Babai.
Comments